Een ode aan mijn vader

Het is een goede oefening in dankbaar zijn. Een ode schrijven aan een dierebare. Een ode aan mijn vader in dit geval. Het zijn meer levenslessen waarvoor ik, over het algemeen 😉, dankbaar ben dat ik ze van hem geleerd heb. Een ode aan mijn vader dus, met lessen die je mogelijk herkent of waar jij misschien ook wel wat aan hebt!

Mijn vader met Parkinson…

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: mijn vader heeft Parkinson. Een ode aan mijn vader met Parkinson en dus een meer persoonlijke blog deze keer. Parkinson is een hele vervelende ziekte waarbij je langzamerhand achteruit gaat, steeds meer moet inleveren en steeds minder kunt. Het is een ziekte waar je langzaam ook in mee groeit. Ik heb veel respect voor mijn vader en hoe hij zijn ziekte draagt er zijn weg in vindt. Het wordt steeds zwaarder. Voor hem en ook voor ons, voor mijn moeder en mijn zussen, zijn mantelzorgers.

De ode…

Deze ode aan mijn vader schreef ik jaren geleden al eens. En nu voelt het als het juiste moment om deze ode te delen. De ode heb ik geschreven in de vorm van 10 dingen die ik van hem geleerd heb, 10 levenslessen dus!

1. Eerlijkheid duurt het langst. Daar kan ik het alleen maar mee eens zijn, het is één van mijn kernwaarden.
2. Met hard werken is alles bereikbaar. Of ik nu altijd zo blij ben met deze weet ik eigenlijk niet 😄
3. Zuinigheid en sparen voor later…
4. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg! Aan de andere kant had hij daar ook schijt aan. Hij heeft een bijzonder gevoel voor humor en hij was een kei in het organiseren van verrassingsfeestjes. Deze twee bracht hij ook wel eens samen en wat hebben we daar als gezin ook veel lol mee gehad 😊
5. Niet iedereen is hetzelfde, niet iedereen geeft hetzelfde, niet iedereen krijgt hetzelfde. Deze vond ik als oudste zus niet altijd fijn, maar ik denk wel dat hij een punt heeft…
6. Family first!
7. Voor jezelf kiezen en de dingen doen waar jij gelukkig van wordt. In zijn geval: reizen! Hij heeft zelfs een boek geschreven over de reizen die hij na zijn pensioen gemaakt heeft als “ontwikkelingswerker”! (zie ook punt 4).
8. Zoek een partner die tenminste qua intellect je gelijke is en stevig in zijn schoenen staat. Dit was overigens een tip speciaal voor mij 😉.
9. Ga reizen en verbreed je kijk op de wereld. Daar is het bij mij tot nu toe nog maar weinig van gekomen…
10. Delen! En dat kan als je punt 3 serieus neemt 😉. Met als mooiste de familieweekendjes. Al vanaf dat we klein waren met ons gezin naar Centerparcs in de kerstvakantie tot nu met alle aanhang en kleinkinderen. In de meivakantie gaan we met z’n allen naar Turkije! En ja, dat was ook een verrassing (zie puntje 4).

Oefening in dankbaarheid

Een ode schrijven aan (één van) je ouders is een goede oefening in dankbaar zijn. Ook wanneer de band met je ouders niet zo sterk of goed is. Schiet je helemaal in de weerstand, kun je natuurlijk ook een ode schrijven aan iemand anders die je erg dierbaar is.

En nu ben ik benieuwd… Heb je iets gehad aan de levenslessen van mijn vader? En ga jij ook een ode schrijven aan (één van) je ouders?