Herfst poëzie
Herfst poëzie geïnspireerd door de hashtag #tinyautumnpoem van Beth Kempton. In elk seizoen deelt Beth Kempton op haar Instagram en op haar Substack één woord van waaruit je maximaal 10 minuten zonder te editten een gedicht mag gaan schrijven. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de regels soms wel eens negeer… 😉
(No)Edit
Vandaag
Schreef ik
Een kort gedichtMisschien
Was het
Alleen een beginMoeten
Er woorden
Of zinnen bijVoor nu
Blijft het
Gewoon maar dit
Curve
Maybe
It’s not perfect
Curved
Maybe
It’s just prefect
As it is
Heat
Buiten
Haal ik
Wandelend
Een frisse neusBuiten
Geniet ik
Elke afslag
Een nieuwe blikBuiten
Zie ik
Hoge bomen
ZonlichtBuiten
Raakt me
Gevallen blad
Het groene mosBuiten
Loopt
Mijn hart
Vol verwonderingThuis
Verwarmt
Een kop thee
Mijn handen
Mottled (gevlekt, gespikkeld)
Schrijfoefening
Mooie woorden
Typen mijn vingersMiddagwandeling
Knisperende bladeren
Lopen mijn laarzenHerfstkoning
Witte sproetjes
Vangen mijn ogen
Suitcase
Ik nam
Mijn koffer mee
Vol verwachtingen
Vol ideeën
Vol plannen
Ik schreef
Mijn hoofd leeg
In woorden
In zinnen
In verhalen
Ik ging
En nam
Mijn koffer mee
Gedichten, ik schrijf ze graag. Soms even niet en soms zo weer een paar achter elkaar. Vooral haiku’s ontstaan vaak zo maar in mijn hoofd. Meer poëzie vind je bij mijn Soulflowers en soms vindt er ook eentje een plekje in een blog…
Meer Herfst poëzie vind je hier.