Van Suameer terug naar huis

De laatste etappe van het Noardlike Fryske Wâldenpad! 5km tot het officiële eindpunt bij de Pleats in Bergum. De vorige keer kwamen wij tot de voetbalvelden van Suameer waar wij ons nu laten afzetten door mijn oudste dochter. Vanaf daar lopen we de Pleats te Bergum voorbij en helemaal terug naar huis wat het een wandeling van ruim 8km maakt.

Suameer

De voetbalvelden van Suameer liggen een klein stukje buiten de dorpskern. De route loopt een klein stukje langs de Centrale As en slaat dan af met een smal betonpad. Via dit pad loop je aan de zuidkant Suameer binnen. Ruim 25 jaar geleden woonde ik een tijdje in Suameer, deze nieuwere wijken ken ik niet, maar met het water en de ruimte een prima plek om te wonen. Jammer dat de route ons niet langs de kerk en de prachtige molen van Suameer leidt….

Betonpad richting Suameer

Meer Suameer

Wel lopen we langs een bijzonder monument, een melkbus op zijn kop die ons herinnert aan de Melkstaking in 1943. Dat deze staking plaats vond in 1943, vond ik wat bijzonder. Een staking midden in de oorlog? Maar het heeft juist met de oorlog te maken. Het was een protest tegen het gedwongen te werk stellen tijdens de oorlog en staat bekend als de grootste staking uit de Nederlandse geschiedenis. Nu vraag ik me wel af of dat nog steeds waar is na alle boerenprotesten van de laatste tijd….

Suameer is ook bekend van het Bintje, het bekende aardappelras. Het werd door hoofdonderwijzer Kornelis Lieuwes de Vries uit Suameer gekweekt en is vernoemd naar een oud-leerlinge Bintje Jansma. Het is een aardappel die lang en veel in Nederland is gegeten, maar helaas door zijn ziektegevoeligheid zo goed als uit beeld verdwenen….

Bergum

Via een zandpad lopen we richting Bergum. De route had hier best een stukje door het Wetter- en Willepark mogen lopen, maar de route brengt ons eigenlijk via de kortste weg richting het centrum. Bekend terrein voor ons en dus voor ons niet bijzonder, maar Bergum heeft wel degelijk een klein en leuk centrum. Ik schiet nog even een foto van de Kruiskerk omdat ik dat nog niet gedaan had. Mooie kerk uit de 13de en 14de eeuw. Een kerk waar Bergum trots op is. Bijna bij huis drinken we nog een kopje thee op een bankje. Tja, anders hadden we dat voor niets meegenomen 😄. We hebben daar nog een leuk gesprek met een paar andere wandelaars. Ze zijn al met pensioen maar nog behoorlijk fanatiek. Fijn wanneer je zo gezond kunt blijven!

Onze route in knooppunten: 41-64-56-52-58-53 (en daarna onze eigen route naar huis). Qua horeca hebben we de kantine van de voetbalvereninging niet gechecked 😉. In Bergum is genoeg horeca aanwezig, check zelf even de openingstijden. De Pleats, de eindbestemming is een prima plek voor een kopje koffie, een hapje of een drankje. Ook zijn er een aantal supermarkten die ook op zondag open zijn.

Dit was het dan….

3 maart 2021 liepen we ons eerste stukje. Iets meer dan 2 jaar later hebben we de hele tocht van 165km afgerond in 19 etappes. Laten we even evalueren…

  • Het is een hele fijne manier om Nederland en je eigen omgeving beter te leren kennen. We hebben veel geleerd onderweg!
  • Wat zijn er veel mooie onverharde paden! Niet alleen de smalle tussendoor paadjes, maar zeker ook de brede zandpaden!
  • Het hebben van een doel, het uitlopen van het Noardlike Fryske Wâldenpad, vond ik fijn. Het helpt mij om ook “echt” te gaan. Ik had mijzelf niet als doel gesteld om deze route binnen een bepaalde tijd af te ronden, ik wilde er geen stress van hebben 😉 Gewoon lekker genoten dus!
  • Voordeel van een uitgestippelde en bewegwijzerde route is dat je zelf niet al te veel hoeft na te denken. Je eindigt ergens en de volgende keer begin je daar weer en pak je de route weer op. Wij hebben ons overigens niet aan de “officiële” etappes gehouden…
  • Meestal gingen wij met twee auto’s. Eén zetten we bij het beginpunt, de andere bij het eindpunt. Dat voelt zeker niet fijn. Gebruik maken van het openbaar vervoer zou een erg grote uitdaging zijn geweest. Ik heb veel respect voor mensen die dit alles wel met het openbaar vervoer oplossen!

Wandelen blijven we zeker doen. We horen goede verhalen over het Drenthepad, het Stellingenpad, het Elfstedenpad… Langere wandelingen maken, meer kilometers per wandelingn dus, een wandeling van meerdere dagen (met een overnachting), ook dat staat nog op onze verlanglijst. Alleen zal ik er niet meer over bloggen… Dit is dus mijn laatste wandelblog. Ik hoop dat je het leuk vond om ze te lezen en dat ze je misschien wel geïnspireerd hebben om zelf te gaan wandelen.

Dit vind je misschien ook leuk...

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *