Wildflower power
Drie inspirerende verhalen over 3 vrouwen die hun hart volgen, die hun dromen laten uitkomen, die gewoon ervoor kiezen om te doen wat ze willen doen. Dat wat een Wildflower wat mij betreft zou doen. Of je nu jong bent of al wat ouder, ik hoop dat deze verhalen jou inspireren jouw eigen Wildflower power aan te spreken.
Mijn woord van het jaar is Wildflower en die keuze heb ik niet voor niets gemaakt. Je gaat daar zeker meer van merken. Wanneer je mij volgt op Instagram heb je al wat hints voorbij zien komen. Ook ben ik op Substack, een platform waarop veel schrijvers zitten, mijn Notes of a Wildflower gestart. En zo langzamerhand zul je dat hier op mijn website en in mijn blogs ook meer voorbij zien komen 🌸
Studeren op je 75ste
In een tijdschrift lees ik het verhaal van de 75-jarige Betty. Zoals in haar jeugd gebruikelijk was, ging ze naar de huishoudschool en stopte ze met werken toen ze trouwde. En dat terwijl haar broertjes wel mochten studeren en zij zo graag Geschiedenis had willen studeren. Ze zorgt voor haar kinderen, werkt wanneer die wat ouder zijn en geniet mee wanneer haar kinderen studeren. Haar droom, waarvan ze dacht dat ze het er niet veel over had gehad, werd werkelijkheid toen ze van haar kinderen een ministudie Kunstgeschiedenis kado kreeg. Colleges voor 50-plussers op universitair niveau. En daar ging ze, op haar 75ste naar de universiteit! Zo enthousiast dat ze ook nog vervolgcolleges gaat volgen. Zo mooi! 😍
Vrijwilligerswerk na je pensioen
In datzelfde tijdschrift staat ook het verhaal van Joke van 67. Nadat ze 30 jaar hard gewerkt heeft in een verloskundigen praktijk gaat ze met pensioen. De zorg laat haar echter toch niet los. En zo meldt ze zich aan als vrijwilliger bij het ziekenhuis waar ze nu één middag per week als gastvrouw werkt. En na zo’n middag voelt ze zich elke keer enorm dankbaar dat ze dit nog kan doen. Ook hier houd ik van!
Bieb in een achterstandswijk
Als laatste het verhaal van Lua dat wordt verteld in een aflevering van Metropolis (de aflevering Lang leve de bieb). Lua is een meisje van 14, ze woont in een favela in Rio de Janeiro, Brazilië. Een favela is een wijk waarin de inkomens laag zijn en vaak ook veel geweld voorkomt. Zelf leest ze graag en dat geldt ook voor de volwassenen en kinderen in haar buurt. Alleen zijn boeken te duur….
Wanneer ze 12 is doet Lua met de telefoon van haar moeder stiekem een oproepje met de vraag of mensen haar boeken zouden willen brengen. En die boeken, die komen er! Zo start Lua in haar eigen huis een kleine bibliotheek. Het is zo’n succes dat ze ondertussen, met haar ouders, letterlijk tussen de stapels boeken slaapt. Mooi verhaal hè?
Nog meer inspiratie
En misschien kan ik je zelf nog inspireren. Ik heb een tijdje zangles gevolgd, omdat ik graag zong, de mogelijkheid zich voordeed en ik er nieuwsgierig naar was. Zingen is lastig, zeker voor publiek, maar ook heerlijk! 😊
Na mijn 40ste ben ik gaan jazzballetten, een droom die ik als kind niet mocht laten uitkomen en nu dus alsnog. De kans deed zich voor, ik vond het onwijs spannend maar ik geniet er elke week nog steeds met volle teugen van!
En tijdens corona kocht ik een Ukelele. Het leek me zo gaaf om jezelf te kunnen begeleiden op een gitaar, maar ik realiseerde me ook dat gitaar leren spelen een flinke uitdaging is. En toen kwam daar de Ukelele in beeld en daarmee kun je al snel een liedje spelen. Nooit gedacht, maar nu begeleid ik mezelf met mijn Ukelele.
Als ik het kan, kun jij het ook.
En dus, heb jij nog ergens dromen liggen die hoognodig afgestoft kunnen worden, nooit vervulde verlangens of lessen die je nog zo graag zou willen volgen? Ik zeg: doen!
Lieve Hilda,
Mooie inspirerende verhalen!
Succes met je schrijven, zingen, ukelele, jazzballet , lezen, enz. enz.
Fijn weekeinde!
Liefs van mij, Martina. XXX
Dankjewel Martina! XXX